chórzyści i śpiewacy

Kamilka

Patologia głosu

Choroby narządu głosowego mogą występować z kilku powodów, zarówno natury anatomicznej, jak i funkcjonalnej. Choroby wynikające z zaburzeń anatomicznych nie podlegają rehabilitacji głosowej i nie zależą od techniki fonacyjnej. Są to wszelkiego rodzaju wrodzone zaburzenia rozwojowe krtani, zniekształcenia mechaniczne na skutek rożnych urazów, powodujące zwykle upośledzenia czynności mięśni krtaniowych, zniekształcenia mechaniczne na skutek różnych urazów, powodujące zwykle upośledzenie czynności mięśni krtaniowych, choroby o etiologii onkologicznej, zaburzenia czynnościowe wywołane gruźlicą, chorobami reumatycznymi, patologią gruczołów dokrewnych.

Chrypka (dysfonia)- jest to zmiana barwy głosu na twardy, niższy, bezdźwięczny, o nieczystej intonacji. Czasami powodem chrypki jest nagromadzenie śluzu na więzadłach głosowych, wówczas wystarczy odkaszlnięcie, by uczucie chrypki usunąć. Uporczywa chrypka jest objawem obrzęku strun głosowych bądź niewydolności mięśnia głosowego. Często chrypka powstaje z domieszkami szumu, wywoływanego przez przechodzące powietrze w wyniku niedomykania się strun głosowych. Pojawia sitakże wówczas, gdy struny głosowe drgają z różną częstotliwością i na skutek ich interferencji tworzy się nowa nieregularna fala dźwiękowa.

Bezgłos (afonia)- to zanik głosu wywołany niedowładem mięśni krtaniowych. W sytuacji nie patologicznej, w czasie wdechu, mięśnie zwierające i napinające struny głosowe ulegają zwiotczeniu, ich aktywność zaczyna się w chwili wydechu. W stanach chorobowych, szczególnie w sytuacji , gdy mięśnie są osłabione, nie dochodzi do napięcia strun głosowych w fazie wydechu. Struny głosowe pozostają we wzajemnym oddaleniu i mimo prób fonacyjnych nie powstaje dźwięk, tylko odgłos przypominający szept. Aktywny jest wówczas oddech i narządy artykulacyjne, źródło dźwięku pozostaje zaś nieaktywne. Afonia bywa także pochodzenia anatomicznego i jest następstwem zewnętrznego uszkodzenia mięśni krtani.

Choroby wynikające z wadliwej fonacji

Niewydolność głośni zwana też niedomykalnością strun głosowych- jest to stan, w którym struny głosowe nie stykają się na całej długości. Powstaje wówczas szczelina, przez którą przedostaje się powietrze nie zmienione w falę akustyczną. Całkowite zwiotczenie mięśni napinających więzadła głosowe powoduje afonię.
Znane są dwa rodzaje niewydolności głośni:
- Niewydolność wynikająca z zaburzeń psychofizjologicznych i różnego rodzaju przeczulic
- Niewydolność będąca typową chorobą zawodową występującą jako objaw zmęczenia głosu wskutek przeciążenia czynnościowego aparatu głosowego. Choroba ta pojawia się także, gdy w czasie zapalenia krtani bądź tchawicy wykorzystujemy głos bardziej niż przeciętnie.
Guzek śpiewaczy zwany też guzkiem krzykaczy – zgrubienie na brzegu struny głosowej. Zwykle jest ono następstwem opisywanych powyżej nieprawidłowości wynikających z nadmiernego zwierania strun głosowych w czasie fonacji.

Choroby niezależne od fonacji

Zapalenie krtani jest to choroba powierzchniowa błony śluzowej krtani. Często choroba ta wywołana jest przegrzaniem bądź oziębieniem, czasami pojawia się jako następstwo zapalenia gardła czy anginy ropnej. Objawy to chrypka i bolesne pieczenie w obrębie krtani, poczucie suchości oraz podwyższenie temperatury ciała.

Przewlekłe zapalenie krtani zwykle jest następstwem nie leczonego zapalenia krtani. Na błonie śluzowej pojawiają się szaro zabarwione zgrubienia (polipy). Leczenie jest długotrwałe i odbywa się pod stałą opieką foniatry.

Alergiczne choroby krtani objawy choroby podobne jak w opisanych wyżej schorzeniach. Objawy te nie ustępują po zastosowaniu typowych medycznych procedur, mają charakter stały, nasilają się przy wzmożonej aktywności alergenów. U chorych bardzo często obserwuje się powracające chrypki oraz niewydolność narządu głosowego.