 Wysłany: Wto 12:50, 11 Gru 2007 Temat postu: Prywatny egzorcyzm |
|
| O. Bogdan Kocańda OFMConv
Dbając o zjednoczenie z Jezusem Chrystusem nie możemy zapominać o tym, że są siły duchowe, którym nie podoba się jakikolwiek nasz wysiłek zmierzający do głębszego przylgnięcia do Chrystusa. Dobrze się zatem dzieje, iż w ostatnim czasie wiele miejsca w literaturze teologiczno-duchowej poświęca się zagadnieniom złych duchów i ochrony przed ich działaniem. Przecież nie kto inny, jak sam nasz Pan Jezus Chrystus przyszedł na świat, aby zniszczyć potęgę szatana i uwolnić ludzkość spod jego panowania. Duchowa walka Uczestnicząc w Jego misji każdy chrześcijanin ma obowiązek toczyć duchową walkę o zachowanie życia Bożego w sobie. Wiemy, że ta walka nie należy do najłatwiejszych, gdyż przeciwnik jest silniejszy od człowieka. Posługując się kłamstwem, kuszeniem do grzechu, przebiegłością, negacją prawa Bożego czy wielką ambicją bycia jak Bóg, szatan manipuluje człowiekiem, aby za wszelką cenę odciąć nić jedności łączącą dziecko ze swoim Ojcem. Trwając w jedności z Panem Bogiem nie jesteśmy skazani na pożarcie. Kościół święty dysponuje potężnymi środkami w walce ze złem. Wystarczy wspomnieć tylko sakramenty święte (szczególnie sakramenty uzdrowienia wewnętrznego: Eucharystię, namaszczenie chorych, sakrament pojednania), następnie modlitwę wspólnotową i indywidualną, błogosławieństwa, towarzyszenie duchowe czy egzorcyzmy. Korzystając z tych środków, potrafimy się przeciwstawić wszelkiemu złu. Wiedział o tym bardzo dobrze św. Franciszek z Asyżu, dlatego wskazuje na pielęgnowanie w swoim życiu dwóch szczególnych cnót: mądrości i miłości. Mądrość i miłość Mądrość - twierdzi św. Franciszek - zawstydza szatana i całą jego przewrotność, a miłość - wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i wszelką bojaźń cielesną. Nadto zachęca do posiadania radości duchowej zewnętrznej i wewnętrznej, która pochodzi z czystości serca, albowiem wówczas demony takiemu człowiekowi nie będą mogły w żaden sposób zaszkodzić. Znając metodę działania Złego, wyrażającą się w odizolowaniu dręczonego od współwyznawców tak, aby ci ostatni nie mogli przyjść mu z pomocą, radzi najpierw "mocą modlitwy odkryć ułudę diabła" i nigdy nie odchodzić od wspólnoty Kościoła. Podkreśla w ten sposób wagę i moc naszej indywidualnej modlitwy i własnego zaangażowania. Formy obrony Obok różańca świętego i koronki do Bożego Miłosierdzia najlepszym sposobem odkrycia ingerencji złych mocy i jednocześnie skuteczną metodą przeciwstawienia się ich działaniu jest modlitwa egzorcyzmu prywatnego. Egzorcyzm jest sakramentalium, w którym Kościół rozkazuje złym duchom, aby odstąpiły od dręczonych. Odmawiając egzorcyzmy opieramy się na mocy samego Jezusa Chrystusa, który przez swoją śmierć i zmartwychwstanie zwyciężył szatana. Egzorcyzm jest prywatnym, czyli takim który może odmówić każdy wierzący, wówczas gdy nie jest wypowiedziany w imię Kościoła, lecz oparty na własnej wierze wypowiadającego. Każdy katolik może używać tej właśnie formy egzorcyzmu w przeciwieństwie do egzorcyzmu większego lub uroczystego, który jest zarezerwowany biskupowi lub wyznaczonemu przez niego kapłanowi. Jak odmówić egzorcyzm prywatny? Mając moralną pewność, że mamy do czynienia ze złymi mocami, możemy posłużyć się formułą św. Pawła Apostoła (Dz 16,18), odmawiając ją głośno lub po cichu np.: "Rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa, abyś ze mnie wyszedł". Ten prosty rozkaz skierowany z głęboką wiarą bezpośrednio do złych duchów (np.: "Duchu nieczysty, rozkazuję ci w imię Jezusa Chrystusa naszego Pana, odejdź!") zawiera w sobie olbrzymią moc duchową. Możemy również odmówić egzorcyzm nad inną osobą za jej zgodą i prośbą. Św. Franciszek z Asyżu wobec dręczonej kobiety modlił się: "W imię Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez posłuszeństwo nakazuję ci, szatanie, abyś wyszedł z niej i abyś nie śmiał więcej jej wadzić!" Kiedy modlimy się w rodzinie lub we wspólnocie chrześcijańskiej, wówczas można razem odmówić egzorcyzm ułożony przez papieża Leona XIII: "Św. Michale Archaniele, broń nas w walce, a przeciwko złości i zasadzkom Złego bądź nam obroną. Niech mu rozkaże Bóg, pokornie prosimy, a Ty, Książe wojska niebieskiego, mocą Bożą strąć do piekła szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich krążą po świecie. Amen". W momencie, kiedy toczymy wewnętrzną walkę przed przystąpieniem do sakramentu pojednania czując olbrzymi opór lub lęk, możemy poprosić kapłana, by odmówił nad nami egzorcyzm prywatny. Św. Alfons Ligouri zalecał spowiednikom następującą formułę: "Ja, jako sługa Boży, rozkazuje ci, duchu nieczysty, opuść tego człowieka, który jest stworzeniem Bożym!" Kiedy odmówić egzorcyzm prywatny? Katechizm Kościoła Katolickiego stwierdza, że egzorcyzmy mają na celu wypędzenie złych duchów lub uwolnienie od ich demonicznego wpływu. Oznacza to, że we wszystkich sytuacjach, w których rozeznamy jakiekolwiek wpływy złych mocy, możemy osobiście lub prosząc o to innych odmówić egzorcyzm prywatny. Wielu teologów uważa, że egzorcyzm taki może być odprawiany w czasie mocnych, dręczących pokus, po popełnieniu ciężkiego grzechu i w czasie uporczywego trwania w nim, prosząc jednocześnie Dobrego Boga o łaskę spowiedzi świętej, kiedy brakuje szczerości w wyznawaniu swoich win, a nawet wówczas, kiedy mamy trudności w zbudzeniu w sobie żalu za grzechy i postanowieniu poprawy. Egzorcyzm prywatny można odmawiać także w przypadku, kiedy jest się ofiarą zaczarowania lub przebywa się w miejscach albo z osobami, na które wywierają wpływ złe duchy. Nie odprawiamy egzorcyzmów w czasie choroby psychicznej, w nieuzasadnionych przypadkach związanych z ludzką nadwrażliwością oraz bez wiary w moc Imienia Jezus, tj. gdy egzorcyzm potraktowany zostanie wyłącznie jako magiczny sposób pozbycia się uciążliwego problemu. www.rycerz.franciszkanie.pl |
|
